استوار بودن «( ثبات قدم _ ثبات قول _ ثبات قلب )»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎﺭﻳﺘﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻣﻬﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ. 

- سوره ی محمد آیه ی ٧ -

یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ وَیُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِینَ وَیَفْعَلُ اللَّهُ مَا یَشَاءُ

ﺧﺪﺍ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺎ ﺳﺨﻦ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻲ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﺪ 

- سوره ی ابراهیم آیه ی ٢٧ -

وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

ﻭ ﻣَﺜَﻞ [ﺻﺪﻗﺎﺕ ] ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﻠﺐ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻱ ﺭﻭﺣﺸﺎﻥ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣَﺜَﻞِ ﺑﺎﻏﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﭘﺸﺘﻪ ﺍﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ [ﻛﻪ ﺍﮔﺮ] ﺭﮔﺒﺎﺭﻱ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺮﺳﺪ، ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﮔﺒﺎﺭﻱ ﻫﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﺮﺳﺪ، ﺑﺎﺭﺍﻥِ ﺭﻳﺰﻱ [ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ]، ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ. 

- سوره ی بقره آیه ی ٢٦٥ -

قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّکَ بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذِینَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِینَ

ﺑﮕﻮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺗﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺗﻲ ﺍﺳﺖ 

- سوره ی نحل آیه ی ١٠٢ -

وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً کَذَٰلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَکَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ ﻗﺮﺁﻥ ﻳﻚ ﺟﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟» ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ [ﻣﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻳﻢ ] ﺗﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﻢ، ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﻲ [ﺑﺮ ﺗﻮ] ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﻢ. 

- سوره ی فرقان آیه ی ٣٢ -

( هر که به خدا توکل کند ، خدا برایش کافی است )

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ

ﻭ ﻛﺴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﻩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﺎﻱ ﺭﻭﺯﻱ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﻭﺯﻱ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ ﻭ ﻓﺮﺟﺎم [ﻧﻴﻚ] ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ 

طه ۱۳۲

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا

ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﻮﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻧﺪ 

الکهف ۷

عفو و گذشت و نیکوکاری

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻔﻮ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻣﮕﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ؟ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. 

النور ۲۲

فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺑﻪ [ﺳﺰﺍﻱ] ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺷﻜﺴﺘﻨﺸﺎﻥ ﻟﻌﻨﺘﺸﺎﻥ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﻟﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻳﻢ [ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ] ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺿﻊ ﺧﻮﺩ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺧﻴﺎﻧﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻣﮕﺮ [ﺷﻤﺎﺭﻱ] ﺍﻧﺪﻙ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ [ﻛﻪ ﺧﻴﺎﻧﺘﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ] ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺭ ﻭ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ 

المائده ۱۳

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَکَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ

ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﺮﺵ [ﺧﺪﺍ] ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺁﻧﻨﺪ، ﺑﻪ ﺳﭙﺎﺱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ: «ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ، ﺭﺣﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺒﺨﺶ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺗﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭ.»

غافر ۷

تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺯﺷﺎﻥ ﺑﺸﻜﺎﻓﻨﺪ ﻭ [ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ] ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﭙﺎﺱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻣﻲ ﻃﻠﺒﻨﺪ. ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺵ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. 

الشوری ۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

عَفَا اللَّهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْکَاذِبِینَ

ﺧﺪﺍﻳﺖ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ ﭼﺮﺍ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ [ﺣﺎﻝ] ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻱ 

لَا یَسْتَأْذِنُکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ أَن یُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ

ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯﭘﺴﻴﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺎ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻤﻲ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ [ﺣﺎﻝ] ﺗﻘﻮﺍﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ 

إِنَّمَا یَسْتَأْذِنُکَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ

ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ [ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﻧﺮﻭﻧﺪ] ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯﭘﺴﻴﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﻟﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻚ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻚ ﺧﻮﺩ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ 

التوبه ۴۵

وَلَن تَرْضَىٰ عَنکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ

ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺗﺮﺳﺎﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﻛﻴﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﻲ ﺑﮕﻮ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ [ﻭﺍﻗﻌﻲ] ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﻫﻮﺳﻬﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﻲ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﺷﺖ

البقره  ۱۲۰

صوم (روزه سکوت)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ [ﺩﻭﺳﺖ ﻭ] ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻣﮕﻴﺮﻳﺪ [ﺁﻧﺎﻥ] ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻧﺎﺑﻜﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺷﻤﺎ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻧﻤﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻧﺞ ﺑﻴﻔﺘﻴﺪ ﺩﺷﻤﻨﻲ ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﻭ ﺳﺨﻨﺸﺎﻥ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻧﻬﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ[ﻱ ﺩﺷﻤﻨﻲ ﺁﻧﺎﻥ] ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﺗﻌﻘﻞ ﻛﻨﻴﺪ

فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیًّا

ﻭ ﺑﺨﻮﺭ ﻭ ﺑﻨﻮﺵ ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺭﻭﺷﻦ ﺩﺍﺭ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻱ ﺑﮕﻮﻱ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻱ [ﺧﺪﺍﻱ] ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﻧﺬﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍم ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺳﺨﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ

گذشت و چشم پوشی

وَدَّ کَثِیرٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُم مِّن بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﻖ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺣﺴﺪﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﻛﺎﻓﺮ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﭘﺲ ﻋﻔﻮ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﺭﮔﺬﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ 

البقره ۱۰۹

عباد الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿۶۳﴾

و بندگان رحمان کسانی اند که روی زمین با آرامش و فروتنی راه می روند، و هنگامی که نادانان آنان را طرف خطاب قرار می دهند [در پاسخشان] سخنانی مسالمت آمیز می گویند، (۶۳)

وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیَامًا ﴿۶۴﴾

و آنان که شب را برای پروردگارشان با سجده و قیام به صبح می رسانند، (۶۴) 

وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا ﴿۶۵﴾

و آنان که می گویند: پروردگارا! عذاب [دوزخ] را از ما بگردان که مسلماً عذاب آن پایدار و همیشگی است. (۶۵) 

إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿۶۶﴾

قطعاً دوزخ بد قرارگاه و بد اقامت گاهی است. (۶۶) 

وَالَّذِینَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا ﴿۶۷﴾

و آنان که وقتی انفاق می کنند، نه از حدّ معمول [و متعارف] می گذرند و نه تنگ می گیرند، و [انفاقشان] همواره میان این دو در حدّ اعتدال است. (۶۷) 

وَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَلِکَ یَلْقَ أَثَامًا ﴿۶۸﴾

و آنان که معبود دیگری را با خدا نمی پرستند، و کسی را که خدا خونش را حرام کرده است، جز به حق نمی کشند، و زنا نمی کنند؛ و کسی که این اعمال را مرتکب شود به کیفر سختی برسد. (۶۸) 

یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا ﴿۶۹﴾

روز قیامت عذابش دو چندان شود، و در آن با خواری و سرشکستگی جاودانه ماند. (۶۹) 

إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿۷۰﴾

مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۷۰) 

وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ﴿۷۱﴾

و هر که توبه کند و کار شایسته انجام دهد قطعاً به صورتی پسندیده و نیکو به سوی خدا باز می گردد. (۷۱) 

وَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَامًا (۷۲)

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺮ ﻟﻐﻮ ﺑﮕﺬﺭﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ. (۷۲)

وَالَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْهَا صُمًّا وَعُمْیَانًا ﴿۷۳﴾

و آنان که وقتی به آیات پروردگارشان پندشان دهند، در برابر آن با حالت کری و کوری نمی افتند، [بلکه با گوش شنوا و چشم بصیرت به آن دل می دهند.] (۷۳) 

وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا ﴿۷۴﴾

و آنان که می گویند: پروردگارا! ما را از سوی همسران و فرزندانمان خوشدلی و خوشحالی بخش، و ما را پیشوای پرهیزکاران قرار ده. (۷۴) 

أُولَئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَیُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیَّةً وَسَلَامًا ﴿۷۵﴾

اینانند که به خاطر صبری که [در برابر حوادث و اجرای تکالیف الهی] از خود نشان دادند با [برترین] مکان ها [ی بهشت] پاداششان می دهند، و در آن با درود و سلامی [از سوی خدا و فرشتگان] روبرو می شوند. (۷۵) 

خَالِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿۷۶﴾

در آنجا جاودانه اند. نیکو قرارگاه و خوب اقامت گاهی است. (۷۶) 

قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزَامًا ﴿۷۷﴾

بگو: اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجی ننهد، پس شما که [قاطعانه آیات خدا و پیامبرش را] تکذیب کردید، [کیفر این تکذیب برای همیشه] ملازم [شما] خواهد بود. (۷۷)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یونس

قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ

ﺑﮕﻮ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ [ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ] ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺮﺩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ 

پاکی نفس ، (ذهن پاک) یا پندار نیک

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﮔﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﮔﻤﺎﻧﻬﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ تجسس ﻣﻜﻨﻴﺪ، ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻏﻴﺒﺖ ﺑﻌﻀﻲ ﻧﻜﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ؟ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺮﺍﻫﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ. [ﭘﺲ ] ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ، ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. 

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ

ﺍﻱ ﻣﺮﺩم، ﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻧﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻠّﺖ ﻣﻠّﺖ ﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻨﻴﺪ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ خویشتن دارترین ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﻧﺎﻱ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. 

حجرات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ

ﮔﺬﺷﺖ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻪ [ﻛﺎﺭ] ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﺭﺥ ﺑﺮﺗﺎﺏ  (۱۹۹)

الأعراف

جهاد با دشمنان سرسخت و لجوج

التحریم

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ

ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺑﺎ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺟﻬﺎﺩ ﻛﻦ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮ [ﻛﻪ ] ﺟﺎﻱ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﻨّﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﻲ ﺍﺳﺖ. 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الم

ﺍﻟﻒ ﻟﺎم ﻣﻴﻢ 

ذَٰلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ

ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ [ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ] ﺁﻥ ﻫﻴﭻ ﺗﺮﺩﻳﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ [ﻭ] ﻣﺎﻳﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺗﻘﻮﺍﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ 

الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ

ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻏﻴﺐ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ 

وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ

ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺪﺍﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ 

أُولَٰئِکَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﺍﻧﻨﺪ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ

ﻣﮕﺮ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﺎ ﻋﺎﺩ ﭼﻪ ﻛﺮﺩ؟ 

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ

ﺻﺎﺣﺐ [ﺑﻨﺎﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮﻥ ] ﺗﻴﺮﻙ ﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ، 

الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ

ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪﺵ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ؟ 

وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ

ﻭ ﺑﺎ ﺛﻤﻮﺩ، ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺭّﻩ، ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ؟ 

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ

ﻭ ﺑﺎ ﻓﺮﻋﻮﻥ، ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮﮔﺎﻩ ﻫﺎ [ﻭ ﺑﻨﺎﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ]؟ 

الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یوسف

قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ 

************************************

از پیامبران درس های بزرگی می توان یاد گرفت که به عنوان مثل اگر زمانی ما را در چاهی انداختند یا اگر به عنوان مثال زندانی شدیم ، در زندان صبور و نیکوکار باشیم و زندان را تبدیل به بهشت کنیم .

************************************

به طور کلی این دنیا مانند زندان است و ما بهتر است با صبوری ، همان جایی را که خداوند از الطاف بیکرانش ما را آنجا قرار داده تبدیل به مکانی بهتر کنیم .

صبر و تقوا و نیکوکاری به این معناست

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَکَذَٰلِکَ جَعَلْنَاکُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَیَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهِیدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِی کُنتَ عَلَیْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَیْهِ وَإِن کَانَتْ لَکَبِیرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِیمٌ

ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﻲ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻣﺮﺩم ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻗﺒﻠﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ [ﭼﻨﺪﻱ] ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻘﺮﺭ ﻧﻜﺮﺩﻳﻢ ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎﺯﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ [ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ] ﺟﺰ ﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ[ﺷﺎﻥ] ﻛﺮﺩﻩ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍ [ﻧﺴﺒﺖ] ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ

البقره (۱۴۳)

آیت الکرسی

قرائت آیت الکرسی با صدای استاد عبدالباسط https://s31.picofile.com/file/8471687600/92_3_.mp3.html

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْ‌ضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْ‌سِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِکْرَ‌اهَ فِی الدِّینِ ۖ قَد تَّبَیَّنَ الرُّ‌شْدُ مِنَ الْغَیِّ ۚ فَمَن یَکْفُرْ‌ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْ‌وَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِ‌جُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ‌ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُ‌وا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِ‌جُونَهُم مِّنَ النُّورِ‌ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ‌ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾

خداست که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گیرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چیزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌یابند. کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است. پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد، به یقین، به دستاویزى استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند. آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى‌برد. ولى کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران] طاغوتند، که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند.(۲۵۷)

روزی دهنده فقط خداست

قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ

ﺑﮕﻮ: «ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺗﻨﮓ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻋﻮﺿﺶ ﺭﺍ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﻭ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» 

سبأ ۳۹

هر کجا باشید او با شماست

الحدید

هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

ﺍﻭﺳﺖ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﻫﻨﮕﺎم ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺮﺵ ﺍﺳﺘﻴﻠﺎ ﻳﺎﻓﺖ. ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻭﺩ [ﻫﻤﻪ ﺭﺍ] ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺪ. ﻭ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ. (۴)

برای تو ای مهربان ترین مهربانان

خدا مهربان ترین مهربانان است و دوست دار بندگان است

بندگان از خدا بیمی ندارند ، ترس آنان از این است که مبادا آزاری به دیگری (طبیعت و سایرین) برسانند

به همین دلیل بسیار پرهیزکار و خویشتن دار هستند .

یونس

أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ

ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻧﻪ ﺑﻴﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ 

الَّذِینَ آمَنُوا وَکَانُوا یَتَّقُونَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻱ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الأنعام

إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ فَأَنَّىٰ تُؤْفَکُونَ

ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﺷﻜﺎﻓﻨﺪﻩ ﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ; ﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ، ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ; ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ، ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ [ ﺍﺯ ﺣﻖ ]ﻣﻨﺼﺮﻓﺘﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ؟(٩٥) 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ. 

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

ﺑﮕﻮ : ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ فلق ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻰ  ﺑﺮم ،(١) 

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻥ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﻲ ﻛﻪ [ ﺑﺎ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ] ﺿﺮﺭ ﻣﻰ  ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ،(٢) 

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻥ ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﺍﺵ ﺩﺭﺁﻳﺪ [ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻣﻮﺫﻱ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﻓﺎﺳﻖ ﻭ ﻓﺎﺟﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻛﻤﻴﻦ ﺍﻧﺪ ](٣) 

وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ

ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﻣﻨﺪﻩ [ ﻛﻪ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ ] ﺩﺭ ﮔﺮﻩ ﻫﺎ [ ﻣﻰ ﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮﺩ ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ](٤) 

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻥ ﺣﺴﻮﺩ ، ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﺴﺪ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﺩ .(٥)