رمز موفقیت موسی در برابر فرعون اتکا و توکل کامل او بر خدا بود

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَکُونَ

ﭼﻮﻥ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ، ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ، ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎً ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ.» 

قَالَ کَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ

ﮔﻔﺖ: «ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﻣﺮﺍ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ.» 

فَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ

ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻲ ﻭﺣﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ: «ﺑﺎ ﻋﺼﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺰﻥ.» ﺗﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺷﻜﺎﻓﺖ، ﻭ ﻫﺮ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻱ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻛﻮﻫﻲ ﺳﺘﺮﮒ ﺑﻮﺩ. 

وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ

ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺠﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻳﻢ. 

وَأَنجَیْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِینَ

ﻭ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻳﻢ 

الشعراء

راه رسیدن به مقامی ستوده

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا

ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻭﺍﻝ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﺷﺐ ﺑﺮﭘﺎﺩﺍﺭ ﻭ [ﻧﻴﺰ] ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ [ﻣﻘﺮﻭﻥ ﺑﺎ] ﺣﻀﻮﺭ [ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ] ﺍﺳﺖ 

وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّکَ عَسَىٰ أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًا

ﻭ ﭘﺎﺳﻲ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺪﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ [ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ] ﻧﺎﻓﻠﻪ ﺍﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ 

وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا

ﻭ ﺑﮕﻮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﺮﺍ [ﺩﺭ ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ] ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﺩﺭﺳﺖ ﺧﺎﺭﺝ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺗﺴﻠﻄﻲ ﻳﺎﺭﻱ ﺑﺨﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻩ 

وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا

ﻭ ﺑﮕﻮ ﺣﻖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪ ﺁﺭﻱ ﺑﺎﻃﻞ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﺎﺑﻮﺩﺷﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ 

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا

ﻭ ﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﺎﻳﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ[ﻟﻲ] ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺯﻳﺎﻥ ﻧﻤﻲ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ 

وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ کَانَ یَئُوسًا

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺭﻭﻱ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﻬﻠﻮ ﺗﻬﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﺳﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺭﺳﺪ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ

ﺍﻱ ﻣﺮﺩم، ﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻧﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻠّﺖ ﻣﻠّﺖ ﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻨﻴﺪ. ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﻧﺎﻱ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. 

قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰکِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُمْ وَإِن تُطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْکُم مِّنْ أَعْمَالِکُمْ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

[ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ] ﺑﺎﺩﻳﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ.» ﺑﮕﻮ: «ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﻟﻴﻜﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: ﺍﺳﻠﺎم ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ.» ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮِ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﻳﺪ ﺍﺯ [ﺍﺭﺯﺵِ ] ﻛﺮﺩﻩ ﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ. ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» 

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ

ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ، ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻭ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﻭ [ﺩﻳﮕﺮ] ﺷﻚ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺘﻜﺮﺩﺍﺭﻧﺪ. 

قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِینِکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ

ﺑﮕﻮ: «ﺁﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ [ﺩﺍﺭﻱِ ] ﺧﻮﺩ ﺧﺒﺮ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ؟ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ. 

یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُوا قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلَامَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ

ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺳﻠﺎم ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﻨّﺖ ﻣﻲ ﻧﻬﻨﺪ ﺑﮕﻮ: «ﺑﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﺳﻠﺎم ﺁﻭﺭﺩﻧﺘﺎﻥ ﻣﻨّﺖ ﻣﮕﺬﺍﺭﻳﺪ، ﺑﻠﻜﻪ [ﺍﻳﻦ ] ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻨّﺖ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ ﺑﺎﺷﻴﺪ. 

إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ [ﺳﺖ ﻛﻪ ] ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ.» 

۶۴ _ پس از هدایت شدن ، فراموشی <( نسیان )> خطایی بسیار بزرگ است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ

ای مردم! وعده خداوند حقّ است؛ مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (کرم) خدا مغرور سازد!

شکر نعمت نعمتت افزون کند _ کفر نعمت از کفت بیرون کند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ

ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺍﻋﻠﺎم ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭﻱ ﻛﻨﻴﺪ [ﻧﻌﻤﺖ] ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ 

إبراهیم ۷

پیمان محکم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنکُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ نیکی ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﺩم [ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ] ﺧﻮﺵ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ﻫﻤﮕﻲ] ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﺗﺎﻓﺘﻴﺪ 

وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ لَا تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنفُسَکُم مِّن دِیَارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﺮﻳﺰﻳﺪ ﻭ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺳﭙﺲ [ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎﻥ] ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﮔﻮﺍﻫﻴﺪ 

ثُمَّ أَنتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقًا مِّنکُم مِّن دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِم بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن یَأْتُوکُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَن یَفْعَلُ ذَٰلِکَ مِنکُمْ إِلَّا خِزْیٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

[ﻭﻟﻲ] ﺑﺎﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ ﺭﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺁﻳﻨﺪ ﺑﻪ [ﺩﺍﺩﻥ] ﻓﺪﻳﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ [ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺸﺘﻦ ﺑﻠﻜﻪ] ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﺍم ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ [ﺗﻮﺭﺍﺕ] ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻱ ﻛﻔﺮ ﻣﻲ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﭘﺲ ﺟﺰﺍﻱ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺪ ﺟﺰ ﺧﻮﺍﺭﻱ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﺬﺍﺑﻬﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﻴﺴﺖ 

أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَةِ فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ

ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ [ﺑﻬﺎﻱ] ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ﭘﺲ ﻧﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺒﻚ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻳﺎﺭﻱ ﺷﻮﻧﺪ 

البقره ۸۳

۳۲ _ رابطه ی روزه داری با خویشتن داری

طبق آیه ۱۸۳ سوره بقره ، روزه داری موجب می شود انسان تقوا را یاد بگیرد .

در واقع روزه تمرینی عملی برای خویشتن دار شدن است نه مسائل حاشیه ای .

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿۱۸۳﴾

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید روزه بر شما مقرر شده است همان گونه که بر کسانى که پیش از شما [بودند] مقرر شده بود تا خویشتن دار شوید (۱۸۳)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آل عمران ۱۸۶

لَتُبْلَوُنَّ فِی أَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا أَذًى کَثِیرًا وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ

ﻗﻄﻌﺎ ﺩﺭ ﻣﺎﻟﻬﺎ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎﻳﺘﺎﻥ ﺁﺯﻣﻮﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ [ﻧﻴﺰ] ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻙ ﮔﺮﺍﻳﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ [ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺩﻝ]ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ[ﻟﻲ] ﺍﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻱ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺍﻳﻦ [ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻲ] ﺣﺎﻛﻲ ﺍﺯ ﻋﺰم ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ [ﺷﻤﺎ] ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻫﺎﺳﺖ 

کارهای شایسته

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

البقره ۲۵

وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ کُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُوا هَٰذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻮﻳﻬﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻣﻴﻮﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ [ﻧﻴﺰ] ﺭﻭﺯﻱ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ [ﻧﻌﻤﺘﻬﺎ] ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﻲ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ 

المائده ۶۹

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَىٰ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ

ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﻭ ﺻﺎﺑﺌﻲ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯﭘﺴﻴﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻜﻮ ﻛﻨﺪ ﭘﺲ ﻧﻪ ﺑﻴﻤﻲ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ 

البروج ۱۱

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ

ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ] ﺁﻥ ﺟﻮﻳﻬﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ [ﻫﻤﺎﻥ ] ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ﺑﺰﺭﮒ. 

البینة ۷

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ

ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﻧﻨﺪ. 

جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ

ﭘﺎﺩﺍﺵِ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻱ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ] ﺁﻥ، ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻤﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ [ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ] ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﻳﻦ [ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﺘﺮﺳﺪ. 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ

ﻭ ﻣﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺍﺳﺖ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﻛﻦ 

إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ

ﺯﻳﺮﺍ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ 

وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ

ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﺒﻊ ﺍﻟﻤﺜﺎﻧﻲ [=ﺳﻮﺭﻩ ﻓﺎﺗﺤﻪ] ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ 

لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ

ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ [=ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ] ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﭼﺸﻢ ﻣﺪﻭﺯ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﺨﻮﺭ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﮔﺴﺘﺮ 

وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ

ﻭ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺸﺪﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩ ﺁﺷﻜﺎﺭم 

کَمَا أَنزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِینَ

ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ [ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ] ﺑﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻳﻢ 

الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺰء ﺟﺰء ﻛﺮﺩﻧﺪ [ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ] 

فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ

ﭘﺲ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺮﺳﻴﺪ 

عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ

ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ 

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ

ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺎﻣﻮﺭﻱ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺭﻭﻱ ﺑﺮﺗﺎﺏ 

إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ

ﻛﻪ ﻣﺎ [ﺷﺮ] ﺭﻳﺸﺨﻨﺪﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ 

الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ [ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ] ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ 

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ

ﻭ ﻗﻄﻌﺎ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﻨﮓ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ 

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَ

ﭘﺲ ﺑﺎ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻱ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺠﺪﻩ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺵ 

وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّىٰ یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ

ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮﮒ ﺗﻮ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ 

الحجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻭﻫﻲ [ﻣﺮﺩم ﺭﺍ] ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭﺍﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺯﺷﺘﻲ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﺍﻧﻨﺪ 

آل عمران

مثال عنکبوت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

العنکبوت ۴۱

مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ

ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻋﻨﻜﺒﻮﺕ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ [ﺑﺎ ﺁﺏ ﺩﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ] ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺳﺴﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻨﻜﺒﻮﺕ ﺍﺳﺖ 

إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻭﺳﺖ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻛﺎﺭ 

وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ

ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﻣﻲ ﺯﻧﻴﻢ ﻭ[ﻟﻲ] ﺟﺰ ﺩﺍﻧﺸﻮﺭﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻧﻴﺎﺑﻨﺪ 

قلب سلیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ

ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﻱ ﺳﻮﺩ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﺪ، 

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ

ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﻲ ﭘﺎﻙ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. 

الشعراء ۸۹

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺑﻲ ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻏﺎﻓﻠﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ 

إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لَا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ

ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺍﻭ ﺗﻜﺒﺮ ﻧﻤﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻲ ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ 

الأعراف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

العنکبوت ۶۵

فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺎﻛﺪﻟﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ[ﻟﻲ] ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺸﻜﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﺠﺎﺗﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﺷﺮﻙ ﻣﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ 

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ

ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ [ﻗﺎﻧﻊ ﻛﻨﻨﺪﻩ] ﺍﺳﺖ 

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ [ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ] ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﺁﺭﻣﻴﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﺍﻧﺪﻳﺸﻨﺪ [ﻛﻪ] ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻱ ﻣﻨﺰﻫﻲ ﺗﻮ ﭘﺲ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺪﺍﺭ 

رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﺭﺁﻭﺭﻱ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺭﺳﻮﺍﻳﺶ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﻳﺎﻭﺭﺍﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ

رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﺎ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺗﮕﺮﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﺪﻳﻬﺎﻱ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺰﺩﺍﻱ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﻧﻴﻜﺎﻥ ﺑﻤﻴﺮﺍﻥ  

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻛﻦ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺭﺳﻮﺍ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮ ﻭﻋﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺧﻠﺎﻑ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻲ 

دنیا محل آزمایش است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

المائده ۴۸

وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ فَاحْکُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَکَ مِنَ الْحَقِّ لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ

ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ [=ﻗﺮﺁﻥ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﻓﺮﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻱ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻭ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﭘﺲ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺣﻜﻢ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﻫﺎﻳﺸﺎﻥ [ﺑﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻥ] ﺍﺯ ﺣﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻜﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ﺍﻣﺘﻬﺎ] ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻭﺷﻨﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﻚ ﺍﻣﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﻲ [ﺧﻮﺍﺳﺖ] ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻚ ﺑﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ [ﻫﻤﻪ] ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﺁﮔﺎﻫﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ 

الأنعام ۱۶۵

وَهُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ إِنَّ رَبَّکَ سَرِیعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ

ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ [ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ] ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺗﻲ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﺁﺭﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺯﻭﺩﻛﻴﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ [ﻫﻢ] ﺍﻭ ﺑﺲ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ 

هود ۷

وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَکَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّکُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ

ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﻫﻨﮕﺎم ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻋﺮﺵ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﻚ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻲ ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ [ﺍﺩﻋﺎ] ﺟﺰ ﺳﺤﺮﻱ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ 

الملک ۲

الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ

ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ، ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ. 

25 _ آیاتی درباره چشم پوشی و گذشت و بخشش و بدی را با نیکی پاسخ دادن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ ﴿۳۴﴾
و نیکى با بدى یکسان نیست [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع کن آنگاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است گویى دوستى یکدل مى‏ گردد (۳۴)

-------------------------------

وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿۲۲﴾

و کسانى که براى طلب خشنودى پروردگارشان شکیبایى کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشکارا انفاق کردند و بدى را با نیکى مى‏ زدایند ایشان راست فرجام خوش سراى باقى (۲۲)

-------------------------------

وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱۰۹﴾

بسیارى از اهل کتاب پس از اینکه حق برایشان آشکار شد از روى حسدى که در وجودشان بود آرزو میکردند که شما را بعد از ایمانتان کافر گردانند پس عفو کنید و درگذرید تا خدا فرمان خویش را بیاورد که خدا بر هر کارى تواناست (۱۰۹)

-------------------------------

قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَلِیمٌ ﴿۲۶۳﴾

گفتارى پسندیده (در برابر نیازمندان‏) و گذشت (از اصرار و تندىِ آنان‏) بهتر از صدقه‏ اى است که آزارى به دنبال آن باشد، و خداوند بى ‏نیاز بردبار است‏. (۲۶۳)

-------------------------------

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ﴿۱۵۹﴾

پس به [برکت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پیرامون تو پراکنده مى ‏شدند پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در کار[ها] با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن زیرا خداوند توکل‏ کنندگان را دوست مى دارد (۱۵۹)

-------------------------------

إِنْ تُبْدُوا خَیْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ عَفُوًّا قَدِیرًا ﴿۱۴۹﴾

اگر خیرى را آشکار کنید یا پنهانش دارید یا از بدیى درگذرید پس خدا درگذرنده تواناست (۱۴۹)

-------------------------------

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۳﴾

پس به [سزاى] پیمان شکستنشان لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم [به طورى که] کلمات را از مواضع خود تحریف مى کنند و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند و تو همواره بر خیانتى از آنان آگاه مى ‏شوى مگر [شمارى] اندک از ایشان [که خیانتکار نیستند] پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خدا نیکوکاران را دوست مى دارد (۱۳)

-------------------------------

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ ﴿۱۹۹﴾

گذشت پیشه کن و به [کار] پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب (۱۹۹)

-------------------------------

وَلَا یَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْکُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ یُؤْتُوا أُولِی الْقُرْبَى وَالْمَسَاکِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۲۲﴾

و سرمایه‏ داران و فراخ‏دولتان شما نباید از دادن [مال] به خویشاوندان و تهیدستان و مهاجران راه خدا دریغ ورزند و باید عفو کنند و گذشت نمایند مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید و خدا آمرزنده مهربان است (۲۲)

-------------------------------

وَجَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿۴۰﴾

و جزاى بدى مانند آن بدى است پس هر که درگذرد و نیکوکارى کند پاداش او بر [عهده] خداست به راستى او ستمگران را دوست نمى دارد (۴۰)

-------------------------------

وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۱۳۳﴾

و براى نیل به آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى که پهنایش [به قدر] آسمانها و زمین است [و] براى خویشتن داران آماده شده است بشتابید (۱۳۳)

الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۳۴﴾

همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى ‏برند و از مردم در مى‏ گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد (۱۳۴)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ

ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻛﻮﻫﻲ ﻓﺮﻭﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺁﻥ [ﻛﻮﻩ ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻭﺗﻦ [ﻭ] ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺩﻳﺪﻱ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣَﺜَﻠﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﻣﻲ ﺯﻧﻴﻢ، ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻨﺪ. 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِیمُ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﻏﻴﺐ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﺳﺖ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ. 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﭘﺎﻙ ﺳﻠﺎﻣﺖ [ﺑﺨﺶ، ﻭ] ﻣﺆﻣﻦ [ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻘّﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ] ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ، ﻋﺰﻳﺰ، ﺟﺒّﺎﺭ [ﻭ] ﻣﺘﻜﺒّﺮ [ﺍﺳﺖ ]. ﭘﺎﻙ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ﺑﺎ ﺍﻭ] ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. 

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻱ ﺧﺎﻟﻖ ﻧﻮﺳﺎﺯ ﺻﻮﺭﺗﮕﺮ [ﻛﻪ ] ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ [ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ] ﺍﺯ ﺁﻥِ ﺍﻭﺳﺖ. ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ [ﺟﻤﻠﻪ ] ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ. 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ

ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﻜﺴﺮﻩ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﻪ [ﻗﺪﺭﺕ ] ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﻭ ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ﺑﺎ ﻭﻱ ] ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. 

وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِیَامٌ یَنظُرُونَ

ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻬﻮﺵ ﺩﺭﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ، ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺎﻱ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ. 

وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ

ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ [ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ] ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ. 

وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ

ﻭ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ [ﻧﺘﻴﺠﻪ ] ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ. 

وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَتْلُونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِ رَبِّکُمْ وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَٰذَا قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰکِنْ حَقَّتْ کَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْکَافِرِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺟﻬﻨّﻢ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ، ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ؟» ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ»، ﻭﻟﻲ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﺁﻣﺪ. 

قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ

ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ: «ﺍﺯ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ، ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﻭﻩ ﭼﻪ ﺑﺪ [ﺟﺎﻳﻲ ] ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻱ متکبران!» 

وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﻠﺎم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ، ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﻳﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ [ﻭ] ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ [ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ].» 

وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ

ﻭ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﭙﺎﺱ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ [ﺑﻬﺸﺖ ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﺍﺩ، ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ [ﭘﻬﻨﺎﻭﺭ] ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺟﺎﻱ ﻣﻲ ﮔﺰﻳﻨﻴﻢ.» ﭼﻪ ﻧﻴﻚ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ. 

وَتَرَى الْمَلَائِکَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﺮﺵ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭِ ﺧﻮﺩ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ: «ﺳﭙﺎﺱ، ﻭﻳﮋﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا عَالِینَ

ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﺳﺮﺍﻥ [ﻗﻮم] ﺍﻭ ﻭﻟﻲ ﺗﻜﺒﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﮔﺮﺩﻧﻜﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ 

**************************

قَالَ قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُکُمَا فَاسْتَقِیمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِیلَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ

ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﻋﺎﻱ ﻫﺮ ﺩﻭﻱ ﺷﻤﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﭘﺲ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻜﻨﻴﺪ 

وَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْیًا وَعَدْوًا حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ

ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻳﻢ ﭘﺲ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩم ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﮔﺎﻧﻢ 

آلْآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَکُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ

ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺒﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩﻱ 

فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً وَإِنَّ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ

ﭘﺲ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﺭﻩ [ﺯﺭﻳﻦ] ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﻱ [ﺳﺎﺣﻞ] ﻣﻲ ﺍﻓﻜﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻲ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﻋﺒﺮﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَٰئِکَ رَفِیقًا

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ [ﻳﻌﻨﻲ] ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻪ ﻧﻴﻜﻮ ﻫﻤﺪﻣﺎﻧﻨﺪ 

ذَٰلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ وَکَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِیمًا

ﺍﻳﻦ ﺗﻔﻀﻞ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺲ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ 

النساء

نیکوکاری

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

البقره

وَأَنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﻣﻴﻔﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ 

آل عمران

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺧﻲ ﻭ ﺗﻨﮕﻲ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

النساء

وَمَنْ أَحْسَنُ دِینًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا

ﻭ ﺩﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺣﻖ ﮔﺮﺍ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ 

المائده

فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

آل عمران

فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻚ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮔﺸﺖ 

الزمر

وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺍﻧﻨﺪ. 

لَهُم مَّا یَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ. 

الأنعام

وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ کُلًّا هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻮﺡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺍﻭ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﻭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻮﺏ ﻭ ﻳﻮﺳﻒ ﻭ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺭﺍ [ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ] ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

الأعراف

وَلَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺁﻥ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻴﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ 

هود

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ 

یوسف

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺪ ﺭﺷﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

یوسف

قَالُوا أَإِنَّکَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَا یُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﮔﻔﺖ [ﺁﺭﻱ] ﻣﻦ ﻳﻮﺳﻔﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ 

الإسراء

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوءُوا وُجُوهَکُمْ وَلِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیرًا

ﺍﮔﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ [ﺑﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ] ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺁﺧﺮ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ [ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ] ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ[ﺗﺎﻥ] ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ [ﺑﻪ ﺯﻭﺭ] ﺩﺭﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻳﻜﺴﺮﻩ [ﺁﻥ ﺭﺍ] ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﻨﻨﺪ 

القصص

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻛﻤﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

العنکبوت

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﻛﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

الزمر

أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی کَرَّةً فَأَکُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻳﺎ ﭼﻮﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﺑﮕﻮﻳﺪ: «ﻛﺎﺵ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﺪم.» 

المرسلات

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ

ﺑﻪ [ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ ﮔﻮﺍﺭﺍﺗﺎﻥ ﺑﺎﺩ. 

إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻣﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

صفات پاکان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَىٰ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا

ﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺟﺎﻫﻠﻴّﺖِ ﻗﺪﻳﻢ ﺯﻳﻨﺘﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﻳﺪ. ﺧﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ [ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ] ﺑﺰﺩﺍﻳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. 

وَاذْکُرْنَ مَا یُتْلَىٰ فِی بُیُوتِکُنَّ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ وَالْحِکْمَةِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا

ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﻭ [ﺳﺨﻨﺎﻥِ ] ﺣﻜﻤﺖ [ﺁﻣﻴﺰ] ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ. ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ، ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. 

إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا

ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭘﻴﺸﻪ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ صبور ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﻭﺗﻦ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺻﺪﻗﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ [ﻫﻤﻪ ] ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻣﺮﺯﺷﻲ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. 

الأحزاب ۳۵