بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ

ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﻜﺴﺮﻩ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﻪ [ﻗﺪﺭﺕ ] ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﻭ ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ﺑﺎ ﻭﻱ ] ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. 

وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِیَامٌ یَنظُرُونَ

ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻬﻮﺵ ﺩﺭﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ، ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺎﻱ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ. 

وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ

ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ [ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ] ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ. 

وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ

ﻭ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ [ﻧﺘﻴﺠﻪ ] ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ. 

وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَتْلُونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِ رَبِّکُمْ وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَٰذَا قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰکِنْ حَقَّتْ کَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْکَافِرِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺟﻬﻨّﻢ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ، ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ؟» ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ»، ﻭﻟﻲ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﺁﻣﺪ. 

قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ

ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ: «ﺍﺯ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ، ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﻭﻩ ﭼﻪ ﺑﺪ [ﺟﺎﻳﻲ ] ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻱ متکبران!» 

وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﻠﺎم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ، ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﻳﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ [ﻭ] ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ [ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ].» 

وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ

ﻭ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﭙﺎﺱ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ [ﺑﻬﺸﺖ ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﺍﺩ، ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ [ﭘﻬﻨﺎﻭﺭ] ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺟﺎﻱ ﻣﻲ ﮔﺰﻳﻨﻴﻢ.» ﭼﻪ ﻧﻴﻚ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ. 

وَتَرَى الْمَلَائِکَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﺮﺵ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭِ ﺧﻮﺩ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ: «ﺳﭙﺎﺱ، ﻭﻳﮋﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.»