بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آل عمران

زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَٰلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ

ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﻲ ﻫﺎ [ ﻛﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ] ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﻠﺎ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﻧﺸﺎﻧﺪﺍﺭ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﻛﺸﺖ ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ، ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ; ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻛﺎﻟﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲِ [ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭِ ] ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ; ﻭ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻧﻴﻜﻮ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ .(١٤) 

قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَٰلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ

ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ [ ﺍﻣﻮﺭ ] ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻢ ؟ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ [ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺷﺆﻭﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ] ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﻱ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮِ [ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥِ ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ [ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ] ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﻲ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻭ ﺭﺿﺎﻳﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ .(١٥) 

الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ! ﻗﻄﻌﺎً ﻣﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ، ﭘﺲ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺗﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭ .(١٦) 

الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ

ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺤﺮﻫﺎﻳﻨﺪ ;(١٧) 

**************************

آل عمران

وَلَئِن قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ

ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻤﻴﺮﻳﺪ ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﻝ ﺩﻧﻴﺎ ] ﺟﻤﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ .(١٥٧)

یونس

قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ

ﺑﮕﻮ : [ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪ ، ﺩﺍﺭﻭ ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ] ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ، ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﺎﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺛﺮﻭﺗﻲ ﻛﻪ ﺟﻤﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ .(٥٨)

  الزخرف

أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا وَرَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ

ﺁﻳﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻰ  ﻛﻨﻨﺪ ؟ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ، ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺩﺭﺟﺎﺕ [ ﻓﻜﺮﻱ ﻭ ﻣﺎﺩﻱ ] ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ [ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ] ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ; ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﻣﻰ  ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ .(٣٢) 

***********************

آل عمران

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ

ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻣﺮﺯﺷﻲ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﭘﻬﻨﺎﻳﺶ [ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖِ ] ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ ; ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﺍﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ;(١٣٣) 

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻭ ﺗﻨﮓ ﺩﺳﺘﻲ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻰ  ﻛﻨﻨﺪ ، ﻭ ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ  ﺑﺮﻧﺪ ، ﻭ ﺍﺯ [ ﺧﻄﺎﻫﺎﻱِ ] ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﻣﻰ  ﮔﺬﺭﻧﺪ ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ. (١٣٤) 

نیکوکاری

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

البقره

وَأَنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﻣﻴﻔﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ 

آل عمران

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺧﻲ ﻭ ﺗﻨﮕﻲ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

النساء

وَمَنْ أَحْسَنُ دِینًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا

ﻭ ﺩﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺣﻖ ﮔﺮﺍ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ 

المائده

فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

آل عمران

فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻚ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮔﺸﺖ 

الزمر

وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺍﻧﻨﺪ. 

لَهُم مَّا یَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ. 

الأنعام

وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ کُلًّا هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻮﺡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺍﻭ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﻭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻮﺏ ﻭ ﻳﻮﺳﻒ ﻭ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺭﺍ [ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ] ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

الأعراف

وَلَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺁﻥ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻴﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ 

هود

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ 

یوسف

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺪ ﺭﺷﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

یوسف

قَالُوا أَإِنَّکَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَا یُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﮔﻔﺖ [ﺁﺭﻱ] ﻣﻦ ﻳﻮﺳﻔﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ 

الإسراء

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوءُوا وُجُوهَکُمْ وَلِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیرًا

ﺍﮔﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ [ﺑﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ] ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺁﺧﺮ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ [ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ] ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ[ﺗﺎﻥ] ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ [ﺑﻪ ﺯﻭﺭ] ﺩﺭﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻳﻜﺴﺮﻩ [ﺁﻥ ﺭﺍ] ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﻨﻨﺪ 

القصص

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻛﻤﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

العنکبوت

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﻛﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

الزمر

أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی کَرَّةً فَأَکُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻳﺎ ﭼﻮﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﺑﮕﻮﻳﺪ: «ﻛﺎﺵ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﺪم.» 

المرسلات

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ

ﺑﻪ [ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ ﮔﻮﺍﺭﺍﺗﺎﻥ ﺑﺎﺩ. 

إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻣﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

صداقت و نیکوکاری

لَّیْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺭﻭﻳﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﻴﺪ، ﻭ ﻟﻴﻜﻦ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﻛﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪﮔﺎﻥ، ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﭙﺎﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺑﺪﻫﺪ، ﻭ ﻭﻓﺎ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﺸﺎﻥ [ﺑﺎﺷﻨﺪ] ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ ﻭ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎﺭﺯﺍﺭ. ﺍﻳﻨﺎﻥ، ﺁﻥ ﻛﺴﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ کسانی ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺍﻧﻨﺪ.(177) 

البقره