بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَٰهَیْنِ مِن دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ إِن کُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلَا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ

ﻭ [ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﻮﻝ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ]ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻦ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻭ ﻣﺎﺩﺭم ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﻴﺪ ؟ ! ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﻣﻨﺰّﻩ ﻭ ﭘﺎﻛﻲ ، ﻣﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺪﺭﺗﻲ ﻧﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺣﻖّ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ، ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺗﻮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻲ ، ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﮔﺎﻫﻲ ، ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺫﺍﺕ ﺗﻮﺳﺖ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ ; ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻧﻬﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﻧﺎﻳﻲ .(١١٦) 

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ وَکُنتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَّا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنتَ أَنتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻱ ﻧﮕﻔﺘﻢ ، [ ﮔﻔﺘﻢ : ] ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎﺳﺖ . ﻭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩم ﮔﻮﺍﻫﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩم ، ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺍ [ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ] ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻲ ، ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻱ ; ﻭ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﮔﻮﺍﻫﻲ .(١١٧) 

إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

ﺍﮔﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ [ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺮﻙ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺸﺎﻥ ] ﻋﺬﺍﺏ ﻛﻨﻲ ، ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﻱ ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﻱ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻤﻰ  .(١١٨) 

قَالَ اللَّهُ هَٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻭ ﺻﺪﻗﺸﺎﻥ ﺳﻮﺩ ﺩﻫﺪ . ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮِ [ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥِ ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪ ، ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﺸﻨﻮﺩﻧﺪ ; ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ﺑﺰﺭﮒ .(١١٩) 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

التحریم

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ

ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺗﺸﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﺰم ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ ، حفظ کنید. ﺑﺮ ﺁﻥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻲ ﺧﺸﻦ ﻭ ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮ ﮔﻤﺎﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ، ﺳﺮﭘﻴﭽﻲ ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﻨﺪ ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭﻧﺪ ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ  ﺩﻫﻨﺪ .(٦) 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آل عمران ۱۵

زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَٰلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ

ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﻴﻬﺎ[ﻱ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ] ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺯﺭ ﻭ ﺳﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﺐ ﻫﺎﻱ ﻧﺸﺎﻧﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﺍﻣﻬﺎ ﻭ ﻛﺸﺘﺰﺍﺭ[ﻫﺎ] ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ [ﻟﻴﻜﻦ] ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﻤﺘﻊ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻭ [ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ] ﻓﺮﺟﺎم ﻧﻴﻜﻮ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﺳﺖ 

قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَٰلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ

ﺑﮕﻮ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﻲ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ [ﻧﻴﺰ] ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺧﺪﺍ [ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ] ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ [ﺍﻣﻮﺭ] ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ [ﺧﻮﺩ] ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ 

الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ! ﻗﻄﻌﺎً ﻣﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ، ﭘﺲ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺗﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭ .(١٦) 

الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ

[ﺍﻳﻨﺎﻧﻨﺪ] ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﺎﻥ «(صابران)» ﻭ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

گذشت کریمانه

الحجر

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ

ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭﺗﺎﺳﺖ ، ﺟﺰ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ، ﻭ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﻣﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ ; ﭘﺲ [ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻱ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩم ] ﮔﺬﺷﺘﻲ ﻛﺮﻳﻤﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ .(٨٥) 

الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

رضای خدا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮِ [ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥِ ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ؟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪ ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺍﻫﺎﻱ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺍﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﺑﺪﻱ [ ﻭﻋﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ] ﻭ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻭ ﺭﺿﺎﻳﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ [ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ] ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ; ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ .(٧٢) 

فروتنی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ

ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ [ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﻙ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺣﻖ ] ﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺟﺰ ﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺣﻖ ﻗﻠﺒﻲ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .(٤٥) 

الإنفطار

یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ

ﺍﻱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ! ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺕ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟(٦) 

پیامبر اسلام (ص) ، الگوی رأفت و مهربانی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ

ﻳﻘﻴﻨﺎً ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺘﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ، ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺷﺪﻳﺪﻱ ﺑﻪ [ ﻫﺪﺍﻳﺖِ ] ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩ ، ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺅﻭﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ .(١٢٨) 

همکاری در نیکوکاری و تقوا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

 وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ

ﻭ ﺩﺭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﻱ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻱ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻫﻤﻜﺎﺭﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ تجاوز ﺩﺳﺘﻴﺎﺭ ﻫﻢ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﺨﺖ ﻛﻴﻔﺮ ﺍﺳﺖ 

حب خدا

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ ﴿۱۶۵﴾

و برخى از مردم در برابر خدا همانندهایى [براى او] برمى‏ گزینند و آنها را چون دوستى خدا دوست مى دارند ولى کسانى که ایمان آورده‏ اند به خدا محبت بیشترى دارند کسانى که [با برگزیدن بتها به خود] ستم نموده‏ اند اگر مى‏ دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو[ها] از آن خداست و خدا سخت‏ کیفر است (۱۶۵)

نیکی به پدر و مادر و گفتار کریمانه با آن ها و گستردن بال فروتنی برای آن دو از روی مهربانی

الإسراء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ. 

وَقَضَىٰ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا

ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻗﺎﻃﻊ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ، ﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ; ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﺎ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻱ ﺭﺳﻨﺪ [ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻭﺭﻧﺪ ] ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍُﻑ ﻣﮕﻮﻱ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ [ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﺰﻥ ﻭ ] ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻣﻜﻦ ، ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﺮم ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ [ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﻧﻪ ] ﺑﮕﻮ .(٢٣) 

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا

ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ، ﺑﺎﻝ ﻓﺮﻭﺗﻨﻲ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﺭ ﻭ ﺑﮕﻮ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ! ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺣﻤﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻩ .(٢٤) 

رَّبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِی نُفُوسِکُمْ إِن تَکُونُوا صَالِحِینَ فَإِنَّهُ کَانَ لِلْأَوَّابِینَ غَفُورًا

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻴّﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺎﻟﺎﺗﻲ ﻛﻪ [ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﻥ ] ﺩﺭ ﺩﻝ ﻫﺎﻱ ﺷﻤﺎﺳﺖ [ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺎ ] ﺁﮔﺎﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ، ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩم ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﺑﺎﺷﻴﺪ [ ﻭﻟﻲ ﻧﻴّﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻳﺎ ﺣﻘّﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺿﺎﻳﻊ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺍﻣﺎ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻳﺪ ، ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ] ; ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ .(٢٥) 

وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا

ﻭ ﺣﻖّ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺣﻖّ ﺗﻬﻴﺪﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯ ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻭ ﻭﻟﺨﺮﺟﻲ ﻣﻜﻦ .(٢٦) 

إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا

ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻭﻟﺨﺮﺟﺎﻥ ، ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺍﻧﺪ ، ﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺳﭙﺎﺱ ﺍﺳﺖ .(٢٧) 

خداوند چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد

جمله‌ی﴿ الله یحب﴾ ۱۶ بار

و ﴿الله لا یحب ﴾ ۱۶ بار

توازنی دقیق و عجیب بر قرآن حاکم است. خداوند متعال قرآن را محکم، نازل فرموده است.

آیات بر اساس ترتیب‌شان در قرآن کریم ، چنین آمده‌اند:

✔️ نخست: کسانیکه محبوب خداوند متعال‌اند:

۱- نیکوکاران؛ (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ) [البقرة: ۱۹۵].

۲- توبه‌کاران و پاکان، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ) [البقرة: ۲۲۲].

۳- پرهیزگاران، (فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ) [آل عمران: ۷۶].

۴- نیکوکاران، (وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ) [آل عمران: ۱۳۴].

۵- شکیبایان، (وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ) [آل عمران: ۱۴۶].

۶- نیکوکاران، (وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ) [آل عمران: ۱۴٨].

۷- توکّل‌کنندگان، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ) [آل عمران: ۱۵۹].

٨- نیکوکاران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ) [المائدة: ۱۳].

۹- دادگران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ) [المائدة: ۴۲].

۱۰- نیکوکاران، (وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ) [المائدة: ۹۳].

۱۱- پرهیزکاران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ) [التوبة: ۴].

۱۲- پرهیزگاران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ) [التوبة: ۷].

۱۳- پاکیزگان، (وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ) [التوبة: ۱۰٨].

۱۴- دادگران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ) [الحجرات: ۹].

۱۵- دادگران، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ) [الممتحنة: ٨].

۱۶- رزمندگان، (إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ) [الصف: ۴].

دوم: کسانی که خداوند، ایشان را دوست ندارد:

۱- تجاوزگران، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ) [البقرة: ۱۹۰].

۲- فساد و تباهی، (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ) [البقرة: ۲۰۵].

۳- (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ) [البقرة: ۲۷۶].

۴- کافران، (فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ) [آل عمران: ۳۲].

۵- ستمکاران، (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ) [آل عمران: ۵۷].

۶- ستمکاران، (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ) [آل عمران: ۱۴۰].

۷- خودخواهان و خودستایان، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا) [النساء: ۳۶].

٨- خیانت‌کنندگانِ گناه پیشه، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا) [النساء: ۱۰۷].

۹- مفسدان و تباهکاران، (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ) [المائدة: ۶۴].

۱۰- تجاوزگران، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ) [المائدة: ٨۷].

۱۱ـ (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ) [الأنفال: ۵٨].

۱۲- خیانتکاران، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ) [الحج: ۳٨].

۱۳- غرور و نشاط، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ) [القصص: ۷۶].

۱۴- مفسدان و تباهکاران، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ) [القصص: ۷۷].

۱۵- متکبّر مغرور، (إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) [لقمان: ۱٨].

۱۶- متکبّر مغرور (وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) [الحدید: ۲۳].

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یاد ( ذکر )

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان 

لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿۱﴾

کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آیین خود] جدا نمی شدند تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید. (۱) 

رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً ﴿۲﴾

[آن دلیل روشن] فرستاده ای [چون پیامبر اسلام] از سوی خداست که صحیفه هایی پاک را می خواند. (۲) 

فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَةٌ ﴿۳﴾

در آنها نوشته هایی استوار و باارزش است؛ (۳) 

وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿۴﴾

و اهل کتاب درباره دین، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دلیل روشن برای آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد.] (۴) 

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ ﴿۵﴾

در حالی که فرمان نیافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و این است آیین استوار و ثابت. (۵) 

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُولَئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ ﴿۶﴾

به یقین کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اینانند که بدترین مخلوقاتند. (۶) 

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ ﴿۷﴾

مسلماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اینانند که بهترین مخلوقاتند. (۷) 

جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ﴿۸﴾

پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های پاینده ای است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ این [پاداش] برای کسی است که از پروردگارش بترسد. (۸)

خداوند حق را پابرجا می کند ، هر چند مشرکان را ناخوش آید

الصف

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺁﻳﻴﻦ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﻛﺮﺩ، ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻓﺎﺋﻖ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺁﻳﺪ. 

غافر

فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ

ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺎﻛﺪﻟﺎﻧﻪ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﻴﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺍﻓﺘﺪ. 

خیر خواهی برای همه ( ویژگی انبیاء )

وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ

ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺭﺣﻤﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ 

الأنبیاء ۱۰۷

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

درود و صلوات خداوند بر پیامبر اسلام (ص) و اصحاب و ائمه اطهار و خاندان ایشان که از خودشان گذشتند و وجود مبارکشان مایه رحمت برای همه جهانیان شد

و همچنین الگو (اسوه) ما مسلمانان شدند

الأحزاب

لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا

ﻗﻄﻌﺎً ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ [ﺍﻗﺘﺪﺍ ﺑﻪ ] ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺳﺮﻣﺸﻘﻲ ﻧﻴﻜﻮﺳﺖ: ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯﭘﺴﻴﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. 

وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَانًا وَتَسْلِیمًا

ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ»، ﻭ ﺟﺰ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﻔﺰﻭﺩ. 

نرم خویی و گذشت

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ

ﭘﺲ ﺑﻪ [ﺑﺮﻛﺖ] ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺮﻣﺨﻮ [ﻭ ﭘﺮﻣﻬﺮ] ﺷﺪﻱ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺗﻨﺪﺧﻮ ﻭ ﺳﺨﺘﺪﻝ ﺑﻮﺩﻱ ﻗﻄﻌﺎ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺗﻮ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺭ ﻭ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ[ﻫﺎ] ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻛﻦ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻦ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ 

آل عمران ۱۵۹

صبوری و بدی را با نیکی زدودن

وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﻠﺐ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ صبوری ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﻭﺯﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﻧﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﻱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﻲ ﺯﺩﺍﻳﻨﺪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﻓﺮﺟﺎم ﺧﻮﺵ ﺳﺮﺍﻱ ﺑﺎﻗﻲ 

آزمایش ( فتنه )

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَّکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺷﻤﺎﻳﻨﺪ، ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﻴﺪ ﻭ ﺩﺭﮔﺬﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﻳﺪ، ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. 

التغابن

از شایستگان

یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولَٰئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ

ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻚ ﺷﺘﺎﺏ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﺎﻧﻨﺪ 

صبر و نماز و تواضع

وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ

ﺍﺯ صبر ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻳﺎﺭﻱ ﺟﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺍﻳﻦ [ﻛﺎﺭ] ﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ ﻓﺮﻭﺗﻨﺎﻥ