صبر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الأحقاف ۳۵

فَاصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ یُهْلَکُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ

ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﻧﺴﺘﻮﻩ، ﺻﺒﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺻﺒﺮ ﻛﻦ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺷﺘﺎﺑﺰﺩﮔﻲ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﻣﺪﻩ. ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ، ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺰ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ [ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ] ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ [ﺍﻳﻦ ] ﺍﺑﻠﺎﻏﻲ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺟﺰ ﻣﺮﺩم ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ؟ 

********************************

النحل ۱۲۵

وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِّلصَّابِرِینَ

ﻭ ﺍﮔﺮ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻳﺪ [ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺭﺍ ] ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ 

وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَکُ فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْکُرُونَ

ﻭ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻭ ﺻﺒﺮ ﺗﻮ ﺟﺰ ﺑﻪ [ﺗﻮﻓﻴﻖ] ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﺨﻮﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ ﻣﺪﺍﺭ 

إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوا وَّالَّذِینَ هُم مُّحْسِنُونَ

ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ [ﺑﺎ] ﻛﺴﺎﻧﻲ [ﺍﺳﺖ] ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﻧﺪ 

********************************

الطور ۴۸

وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ

ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻳﻲ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ [ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ] ﺑﺮ ﻣﻲ ﺧﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻱ. 

********************************

المزمل ۱۰

وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا

ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﻱ ﮔﺰﻳﺪﻧﻲ ﺧﻮﺵ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﻴﺮ. 

********************************

طه ۱۳۰

فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَىٰ

ﭘﺲ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻓﺮﻭ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ [ﺍﻭ ﺭﺍ] ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻱ ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺷﺐ ﻭ ﺣﻮﺍﻟﻲ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﮔﺮﺩﻱ 

********************************

النحل ۹۶

مَا عِندَکُمْ یَنفَدُ وَمَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُوا أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ

ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻄﻌﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺍﺩ 

********************************

الروم ۶۰

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ

ﭘﺲ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻛﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺣﻖّ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺯﻧﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺒﻜﺴﺮﻱ ﻭﺍﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. 

********************************

فصلت ۳۵

وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ

ﻭ ﺍﻳﻦ [ﺧﺼﻠﺖ ] ﺭﺍ ﺟﺰ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻤﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ، ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻱ ﺑﺰﺭﮒ، ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ. 

قلب سلیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ

ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﻱ ﺳﻮﺩ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﺪ، 

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ

ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﻲ ﭘﺎﻙ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. 

الشعراء ۸۹

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺑﻲ ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻏﺎﻓﻠﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ 

إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لَا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ

ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺍﻭ ﺗﻜﺒﺮ ﻧﻤﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻲ ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ 

الأعراف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

العنکبوت ۶۵

فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺎﻛﺪﻟﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ[ﻟﻲ] ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺸﻜﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﺠﺎﺗﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﺷﺮﻙ ﻣﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ 

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ

ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ [ﻗﺎﻧﻊ ﻛﻨﻨﺪﻩ] ﺍﺳﺖ 

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ [ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ] ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﺁﺭﻣﻴﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﺍﻧﺪﻳﺸﻨﺪ [ﻛﻪ] ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻱ ﻣﻨﺰﻫﻲ ﺗﻮ ﭘﺲ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺪﺍﺭ 

رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﺭﺁﻭﺭﻱ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺭﺳﻮﺍﻳﺶ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﻳﺎﻭﺭﺍﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ

رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﺎ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺗﮕﺮﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﺪﻳﻬﺎﻱ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺰﺩﺍﻱ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﻧﻴﻜﺎﻥ ﺑﻤﻴﺮﺍﻥ  

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻛﻦ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺭﺳﻮﺍ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮ ﻭﻋﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺧﻠﺎﻑ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻲ 

دنیا محل آزمایش است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

المائده ۴۸

وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ فَاحْکُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَکَ مِنَ الْحَقِّ لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ

ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ [=ﻗﺮﺁﻥ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﻓﺮﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻱ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻭ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﭘﺲ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺣﻜﻢ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﻫﺎﻳﺸﺎﻥ [ﺑﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻥ] ﺍﺯ ﺣﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻜﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ﺍﻣﺘﻬﺎ] ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻭﺷﻨﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﻚ ﺍﻣﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﻲ [ﺧﻮﺍﺳﺖ] ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻴﻚ ﺑﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ [ﻫﻤﻪ] ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﺁﮔﺎﻫﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ 

الأنعام ۱۶۵

وَهُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ إِنَّ رَبَّکَ سَرِیعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ

ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ [ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ] ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺗﻲ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﺁﺭﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺯﻭﺩﻛﻴﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ [ﻫﻢ] ﺍﻭ ﺑﺲ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ 

هود ۷

وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَکَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّکُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ

ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﻫﻨﮕﺎم ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻋﺮﺵ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﻚ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻲ ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ [ﺍﺩﻋﺎ] ﺟﺰ ﺳﺤﺮﻱ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ 

الملک ۲

الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ

ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮﻳﺪ، ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ. 

25 _ آیاتی درباره چشم پوشی و گذشت و بخشش و بدی را با نیکی پاسخ دادن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ ﴿۳۴﴾
و نیکى با بدى یکسان نیست [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع کن آنگاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است گویى دوستى یکدل مى‏ گردد (۳۴)

-------------------------------

وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿۲۲﴾

و کسانى که براى طلب خشنودى پروردگارشان شکیبایى کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشکارا انفاق کردند و بدى را با نیکى مى‏ زدایند ایشان راست فرجام خوش سراى باقى (۲۲)

-------------------------------

وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱۰۹﴾

بسیارى از اهل کتاب پس از اینکه حق برایشان آشکار شد از روى حسدى که در وجودشان بود آرزو میکردند که شما را بعد از ایمانتان کافر گردانند پس عفو کنید و درگذرید تا خدا فرمان خویش را بیاورد که خدا بر هر کارى تواناست (۱۰۹)

-------------------------------

قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَلِیمٌ ﴿۲۶۳﴾

گفتارى پسندیده (در برابر نیازمندان‏) و گذشت (از اصرار و تندىِ آنان‏) بهتر از صدقه‏ اى است که آزارى به دنبال آن باشد، و خداوند بى ‏نیاز بردبار است‏. (۲۶۳)

-------------------------------

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ﴿۱۵۹﴾

پس به [برکت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پیرامون تو پراکنده مى ‏شدند پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در کار[ها] با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن زیرا خداوند توکل‏ کنندگان را دوست مى دارد (۱۵۹)

-------------------------------

إِنْ تُبْدُوا خَیْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ عَفُوًّا قَدِیرًا ﴿۱۴۹﴾

اگر خیرى را آشکار کنید یا پنهانش دارید یا از بدیى درگذرید پس خدا درگذرنده تواناست (۱۴۹)

-------------------------------

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۳﴾

پس به [سزاى] پیمان شکستنشان لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم [به طورى که] کلمات را از مواضع خود تحریف مى کنند و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند و تو همواره بر خیانتى از آنان آگاه مى ‏شوى مگر [شمارى] اندک از ایشان [که خیانتکار نیستند] پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خدا نیکوکاران را دوست مى دارد (۱۳)

-------------------------------

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ ﴿۱۹۹﴾

گذشت پیشه کن و به [کار] پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب (۱۹۹)

-------------------------------

وَلَا یَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْکُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ یُؤْتُوا أُولِی الْقُرْبَى وَالْمَسَاکِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۲۲﴾

و سرمایه‏ داران و فراخ‏دولتان شما نباید از دادن [مال] به خویشاوندان و تهیدستان و مهاجران راه خدا دریغ ورزند و باید عفو کنند و گذشت نمایند مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید و خدا آمرزنده مهربان است (۲۲)

-------------------------------

وَجَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿۴۰﴾

و جزاى بدى مانند آن بدى است پس هر که درگذرد و نیکوکارى کند پاداش او بر [عهده] خداست به راستى او ستمگران را دوست نمى دارد (۴۰)

-------------------------------

وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۱۳۳﴾

و براى نیل به آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى که پهنایش [به قدر] آسمانها و زمین است [و] براى خویشتن داران آماده شده است بشتابید (۱۳۳)

الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۳۴﴾

همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى ‏برند و از مردم در مى‏ گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد (۱۳۴)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ

ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻛﻮﻫﻲ ﻓﺮﻭﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺁﻥ [ﻛﻮﻩ ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻭﺗﻦ [ﻭ] ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺩﻳﺪﻱ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣَﺜَﻠﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﻣﻲ ﺯﻧﻴﻢ، ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻨﺪ. 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِیمُ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﻏﻴﺐ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﺳﺖ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ. 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﭘﺎﻙ ﺳﻠﺎﻣﺖ [ﺑﺨﺶ، ﻭ] ﻣﺆﻣﻦ [ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻘّﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ] ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ، ﻋﺰﻳﺰ، ﺟﺒّﺎﺭ [ﻭ] ﻣﺘﻜﺒّﺮ [ﺍﺳﺖ ]. ﭘﺎﻙ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ﺑﺎ ﺍﻭ] ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. 

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ

ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺪﺍﻱ ﺧﺎﻟﻖ ﻧﻮﺳﺎﺯ ﺻﻮﺭﺗﮕﺮ [ﻛﻪ ] ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ [ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ] ﺍﺯ ﺁﻥِ ﺍﻭﺳﺖ. ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ [ﺟﻤﻠﻪ ] ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ. 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ

ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﻜﺴﺮﻩ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﻪ [ﻗﺪﺭﺕ ] ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﻭ ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ﺑﺎ ﻭﻱ ] ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ. 

وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِیَامٌ یَنظُرُونَ

ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻬﻮﺵ ﺩﺭﻣﻲ ﺍﻓﺘﺪ، ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺎﻱ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ. 

وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ

ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ [ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ] ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ. 

وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ

ﻭ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ [ﻧﺘﻴﺠﻪ ] ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ. 

وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَتْلُونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِ رَبِّکُمْ وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَٰذَا قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰکِنْ حَقَّتْ کَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْکَافِرِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺟﻬﻨّﻢ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ، ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ؟» ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﺮﺍ»، ﻭﻟﻲ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﺁﻣﺪ. 

قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ

ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ: «ﺍﺯ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ، ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﻭﻩ ﭼﻪ ﺑﺪ [ﺟﺎﻳﻲ ] ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻱ متکبران!» 

وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ] ﮔﺸﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﻠﺎم ﺑﺮ ﺷﻤﺎ، ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﻳﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﺁﻳﻴﺪ [ﻭ] ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ [ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ].» 

وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ

ﻭ ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺳﭙﺎﺱ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ [ﺑﻬﺸﺖ ] ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﺍﺩ، ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ [ﭘﻬﻨﺎﻭﺭ] ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺟﺎﻱ ﻣﻲ ﮔﺰﻳﻨﻴﻢ.» ﭼﻪ ﻧﻴﻚ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ. 

وَتَرَى الْمَلَائِکَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﺮﺵ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭِ ﺧﻮﺩ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ: «ﺳﭙﺎﺱ، ﻭﻳﮋﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.» 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا عَالِینَ

ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﺳﺮﺍﻥ [ﻗﻮم] ﺍﻭ ﻭﻟﻲ ﺗﻜﺒﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﮔﺮﺩﻧﻜﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ 

**************************

قَالَ قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُکُمَا فَاسْتَقِیمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِیلَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ

ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﻋﺎﻱ ﻫﺮ ﺩﻭﻱ ﺷﻤﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﭘﺲ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻜﻨﻴﺪ 

وَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْیًا وَعَدْوًا حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ

ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻳﻢ ﭘﺲ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩم ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﮔﺎﻧﻢ 

آلْآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَکُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ

ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺒﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩﻱ 

فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً وَإِنَّ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ

ﭘﺲ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﺭﻩ [ﺯﺭﻳﻦ] ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﻱ [ﺳﺎﺣﻞ] ﻣﻲ ﺍﻓﻜﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻲ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﻋﺒﺮﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ 

اطاعت نکردن از کافران و دوچهرگان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا

ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﺒﺮ، ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺍﻧﺎﻱ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ. 

الأحزاب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَٰئِکَ رَفِیقًا

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ [ﻳﻌﻨﻲ] ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻪ ﻧﻴﻜﻮ ﻫﻤﺪﻣﺎﻧﻨﺪ 

ذَٰلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ وَکَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِیمًا

ﺍﻳﻦ ﺗﻔﻀﻞ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺲ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ 

النساء

نیکوکاری

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

البقره

وَأَنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﻣﻴﻔﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ 

آل عمران

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺧﻲ ﻭ ﺗﻨﮕﻲ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

النساء

وَمَنْ أَحْسَنُ دِینًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا

ﻭ ﺩﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺣﻖ ﮔﺮﺍ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ 

المائده

فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

آل عمران

فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻚ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮔﺸﺖ 

الزمر

وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺍﻧﻨﺪ. 

لَهُم مَّا یَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ

ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ. 

الأنعام

وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ کُلًّا هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻮﺡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺍﻭ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﻭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻮﺏ ﻭ ﻳﻮﺳﻒ ﻭ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺭﺍ [ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ] ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

الأعراف

وَلَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺁﻥ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻴﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ 

هود

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ 

یوسف

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺪ ﺭﺷﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ 

یوسف

قَالُوا أَإِنَّکَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَا یُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﮔﻔﺖ [ﺁﺭﻱ] ﻣﻦ ﻳﻮﺳﻔﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ 

الإسراء

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوءُوا وُجُوهَکُمْ وَلِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیرًا

ﺍﮔﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ [ﺑﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ] ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺁﺧﺮ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ [ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ] ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ[ﺗﺎﻥ] ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ [ﺑﻪ ﺯﻭﺭ] ﺩﺭﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻳﻜﺴﺮﻩ [ﺁﻥ ﺭﺍ] ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﻨﻨﺪ 

القصص

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻛﻤﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

العنکبوت

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﻛﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ 

الزمر

أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی کَرَّةً فَأَکُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ

ﻳﺎ ﭼﻮﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﺑﮕﻮﻳﺪ: «ﻛﺎﺵ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﺪم.» 

المرسلات

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ

ﺑﻪ [ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ ﮔﻮﺍﺭﺍﺗﺎﻥ ﺑﺎﺩ. 

إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ

ﻣﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ. 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا

ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺳﺨﻨﻲ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﮔﻮﻳﻴﺪ. 

یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمَالَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا

ﺗﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑَﺮَﺩ ﻗﻄﻌﺎً ﺑﻪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻧﺎﻳﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 

الأحزاب

صفات پاکان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَىٰ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا

ﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺟﺎﻫﻠﻴّﺖِ ﻗﺪﻳﻢ ﺯﻳﻨﺘﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﻳﺪ. ﺧﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ [ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ] ﺑﺰﺩﺍﻳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. 

وَاذْکُرْنَ مَا یُتْلَىٰ فِی بُیُوتِکُنَّ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ وَالْحِکْمَةِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا

ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﻭ [ﺳﺨﻨﺎﻥِ ] ﺣﻜﻤﺖ [ﺁﻣﻴﺰ] ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ. ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ، ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. 

إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا

ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭘﻴﺸﻪ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ صبور ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﻭﺗﻦ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺻﺪﻗﻪ ﺩﻫﻨﺪﻩ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ، ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ [ﻫﻤﻪ ] ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻣﺮﺯﺷﻲ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. 

الأحزاب ۳۵

هدایت دیگران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ یَعْدِلُونَ

ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ 

الأعراف ۱۸۱

وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ إِلَّا أَن قَالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَّسُولًا

ﻭ [ﭼﻴﺰﻱ] ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺸﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ 

الإسراء ۹۴

وَإِن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاءِ فَتَأْتِیَهُم بِآیَةٍ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِینَ

ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻧﺎﻥ [ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ] ﺑﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ ﻧﻘﺒﻲ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﻧﺮﺩﺑﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺠﻮﻳﻲ ﺗﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﻱ [ﺩﻳﮕﺮ] ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻱ [ﭘﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻦ] ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﻄﻌﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮔﺮﺩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﭘﺲ ﺯﻧﻬﺎﺭ ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ 

الأنعام ۳۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻱ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻲ ﻛﻦ ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻩ [ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺪ] ﻭ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ 

وَلَا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ

ﻭ ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺘﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﻣﺸﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﺗﺶ [ﺩﻭﺯﺥ] ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎم ﻳﺎﺭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ

وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَٰلِکَ ذِکْرَىٰ لِلذَّاکِرِینَ

ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺭﻭﺯ [=ﺍﻭﻝ ﻭ ﺁﺧﺮ ﺁﻥ] ﻭ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺷﺐ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﻮﺑﻴﻬﺎ ﺑﺪﻳﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﺑﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻨﺪﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﭘﻨﺪﻱ ﺍﺳﺖ 

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ

ﻭ صبور ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺿﺎﻳﻊ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ 

هر چه کنی به خود کنی ، گر همه نیک و بد کنی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا

ﺍﮔﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ [ﺑﺪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ]

الإسراء ۷

پیروی از هوا و گمراه شدن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

فَإِن لَّمْ یَسْتَجِیبُوا لَکَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَیْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ

ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻫﻮﺳﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻛﻴﺴﺖ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻮﺳﺶ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﺪ؟ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺩم ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺭﺍ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ. 

القصص

شناخته شدن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا

ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﮕﻮ: «ﭘﻮﺷﺸﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺗﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ [ﺑﻪ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ] ﻧﺰﺩﻳﻜﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. 

الأحزاب

نیکی «(( گفتار نیک _ پندار نیک _ کردار نیک ))»

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ

ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻌﻴﻢ [ﺍﻟﻬﻲ ] ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ. 

عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ

ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻬﺎ [ﻧﺸﺴﺘﻪ ] ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ. 

المطففین

۶۲ _ فقط و فقط خداوند یکتا را فرمانبرداری کنید و فقط از او یاری بجویید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ

ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺍﺯ سرپرستان [ﺩﻳﮕﺮ] ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻜﻨﻴﺪ .  ...  ﭼﻪ ﺍﻧﺪﻙ ﭘﻨﺪ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﺪ 

قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىَ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

بگو: «ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم؛ و بعضی از ما، بعضی دیگر را -غیر از خدای یگانه- به اربابی نپذیرد.» هرگاه (از این دعوت،) سرباز زنند، بگویید: «گواه باشید که ما مسلمانیم!»

- سوره ی آل عمران آیه ی ٦٤ -

وَلَا یَأْمُرَکُمْ أَن تَتَّخِذُوا الْمَلَائِکَةَ وَالنَّبِیِّینَ أَرْبَابًا أَیَأْمُرُکُم بِالْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ

و نه اینکه به شما دستور دهد که فرشتگان و پیامبران را، ارباب خود انتخاب کنید. آیا شما را، پس از آنکه مسلمان شدید، به کفر دعوت می‌کند؟!

- سوره ی آل عمران آیه ی ٨٠ -

یَا صَاحِبَیِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

ای دوستان زندانی من! آیا اربابان پراکنده بهترند، یا خداوند یکتای پیروز؟!

- سوره ی یوسف آیه ی ٣٩ -

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ

هیچ خدایی را با خداوند مخوان، که از معذّبین خواهی بود!

- سوره ی شعراء آیه ی ٢١٣ -

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الْإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاءَ رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ

اینچنین در برابر هر پیامبری، دشمنی از شیاطین انس و جنّ قرار دادیم؛ آنها بطور سری (و درگوشی) سخنان زیبای فریبنده و بی‌اساس (برای اغفال مردم) به یکدیگر می‌گفتند؛ و اگر پروردگارت می‌خواست، چنین نمی‌کردند؛ (و می‌توانست جلو آنها را بگیرد؛ ولی اجبار سودی ندارد.) بنابر این، آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار!

- سوره ی انعام آیه ی ١١٢ -

وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُکْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

خدای دیگری را با خدا مخوان، که هیچ خدایی جز او نیست؛ همه چیز جز ذات (پاک) او فانی است؛ حاکمیت تنها از آن اوست؛ و همه بسوی او بازگردانده می شوید!

- سوره ی قصص آیه ی ٨٨ -

گذشت به هنگام خشم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

وَالَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺯﺷﺘﻜﺎﺭﻳﻬﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺩﺭﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﺩﺭﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ. 

الشوری ۳۷

زیان کارترین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا

ﺑﮕﻮ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩم ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ 

الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا

[ﺁﻧﺎﻥ] ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ 

الکهف