هر که نفسش را پاک کند رستگار می شود

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺘﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺪﮔﻲ ﺍﺵ، 

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﻣَﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﻲ [ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ] ﺭَﻭَﺩ. 

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﭼﻮﻥ [ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ] ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ، 

وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺐ ﭼﻮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﻮﺷﺪ، 

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺖ، 

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺩ، 

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﻧَﻔْﺲ ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩ 

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

ﺳﭙﺲ ﭘﻠﻴﺪﻛﺎﺭﻱ ﻭ خویشتن داری ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻟﻬﺎم ﻛﺮﺩ، 

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا

ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ، ﻗﻄﻌﺎً ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﺷﺪ، 

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا

ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺵ ﺳﺎﺧﺖ، ﻗﻄﻌﺎً ﺩﺭﺑﺎﺧﺖ. 

کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا

[ﻗﻮم ] ﺛﻤﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ. 

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا

ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﺷﻘﻲ ﺗﺮﻳﻨﺸﺎﻥ ﺑﺮ [ﭘﺎ] ﺧﺎﺳﺖ. 

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا

ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺖ: «ﺯﻧﻬﺎﺭ! ﻣﺎﺩﻩ ﺷﺘﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ [ﻧﻮﺑﺖ ] ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻧﺶ ﺭﺍ [ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻬﻴﺪ]». 

فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا

ﻭ [ﻟﻲ ] ﺩﺭﻭﻏﺰﻧﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ [ﻣﺎﺩﻩ ﺷﺘﺮ] ﺭﺍ ﭘﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﻪ [ﺳﺰﺍﻱ ] ﮔﻨﺎﻫﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺎﻙ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻛﺮﺩ. 

وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا

ﻭ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺪِ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ، ﺑﻴﻤﻲ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﺍﺩ. 

************************

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکَّىٰ

ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ 

وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ

ﻭ ﻧﺎم ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ. 

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا

ﻟﻴﻜﻦ [ﺷﻤﺎ] ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺰﻳﻨﻴﺪ 

وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ

ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ [ﺟﻬﺎﻥ ] ﺁﺧﺮﺕ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ. 

***********************

طه

وَمَن یَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَٰئِکَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَىٰ

ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻭﺍﻟﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ 

جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَٰلِکَ جَزَاءُ مَن تَزَکَّىٰ

ﺑﻬﺸﺘﻬﺎﻱ ﻋﺪﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻲ ﮔﺮﺍﻳﺪ 

************************

فاطر

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَىٰ إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَکَّىٰ فَإِنَّمَا یَتَزَکَّىٰ لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ

ﻭ ﻫﻴﭻ ﺑﺎﺭ ﺑَﺮﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﻱ ﺑﺎﺭ [ﮔﻨﺎﻩ ] ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮﻧﻤﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﮔﺮﺍﻧﺒﺎﺭﻱ [ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ] ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﺎﺭﺵ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ. [ﺗﻮ] ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻥ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﻲ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﺎﻛﻴﺰﮔﻲ ﺟﻮﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻛﻴﺰﮔﻲ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﺪ، ﻭ ﻓﺮﺟﺎم [ﻛﺎﺭﻫﺎ] ﺑﻪ ﺳﻮﻱِ ﺧﺪﺍﺳﺖ. 

**************************

النازعات

فَقُلْ هَل لَّکَ إِلَىٰ أَن تَزَکَّىٰ

ﻭ ﺑﮕﻮ: ﺁﻳﺎ ﺳَﺮِ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻴﺰﮔﻲ ﮔﺮﺍﻳﻲ،