بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ بخشنده ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ 

قُلْ هَٰذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِیرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ

ﺑﮕﻮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﺍم ﻛﺮﺩ ﺑﺎ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻣﻨﺰﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻢ 

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِی إِلَیْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ اتَّقَوْا أَفَلَا تَعْقِلُونَ

ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ [ﻧﻴﺰ] ﺟﺰ ﻣﺮﺩﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺣﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺟﺎم ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ﻭ ﻗﻄﻌﺎ ﺳﺮﺍﻱ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻱ (خویشتن داری) پیشه ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻲ ﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺪ 

حَتَّىٰ إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّیَ مَن نَّشَاءُ وَلَا یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ

ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ [ﻣﺎ] ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ [ﻣﺮﺩم] ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﭘﺲ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ[ﻟﻲ] ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ 

لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَىٰ وَلَٰکِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ کُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻋﺒﺮﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺁﻧﭽﻪ [ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﻲ] ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺭﻫﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻲ ﺍﺳﺖ